Woning Florist

Bewoners van een typische rijwoning in de 19e- eeuwse stadsgordel beogen een plek waar wonen en werken mogelijk wordt gemaakt. Een rustplaats met een open karakter en met voldoende intimiteit tegenover de densiteit van het bouwblok, van de stad. Het hoofdgebouw wordt daarom spaarzaam afgebroken en ontmanteld. De vroegere uitbreidingen worden gesloopt, functies herschikt en gestapeld. Op de benedenverdiepingen komen de leefruimtes rondom een nieuwe buitenruimte. Zo ontstaat een variatie aan sferen. De patio werkt als bufferruimte tussen werken en wonen. Een glazige achtergevel rijst op langs de gestapelde functies en voorziet de woning van licht en lucht. De geborgenheid van de woning wordt hersteld door het verlengen van de bordessen, slingerend langs de glazen gevel. Horizontaal wordt verticaal. Een majestueuze vide voorziet de woning van een ruimtelijke twist en linkt de verschillende functies met elkaar. Een zonovergoten huis ontplooit zich.

Troeven

Waar de voorgevel anoniem opgaat in het straatbeeld, weerspiegelt de achtergevel de identiteit van de bewoners. De woning ontplooit zich tot een compact, doch ruimtelijk huis. Binnen de vraag naar stedelijke verdichting is dit een herkenbaar project waarbij de typologie van een rijhuis een andere oriëntatie krijgt. Kiezen voor een volledig glazen achtergevel binnen een gesloten bouwblok, betekent niet dat het private karakter hieronder hoeft te lijden. Het scala aan gebruikte materialen is bewust gereduceerd, homogeen en zelfs ruw. Gangbare materialen en zichtbare technieken worden op een precieze en gecontroleerde manier in scène gezet. Een tactiel spel met aandacht voor het budget.