Woning Décollage IV

Met enkele gerichte ingrepen verandert de ruimtelijkheid van deze woning, zonder haar eigenheid te verliezen. In de middelste kamer wisselt de hoogte: de souterrain wordt hoog en de bel-etage knus en laag. Hierdoor ontstaat meer ruimte en zicht door het gebouw. Licht valt nu op plekken waar het nooit eerder kwam. De circulatie wordt verplaatst, met een trap in een vide. Voor de trap is er ruimte voor fietsen, boodschappen en sjaals. De reeks kamers wordt verkort en er wordt gezorgd voor inbreiding: betere vierkante meters in plaats van meer vierkante meters. De grenzen van het historische gebouw blijven behouden en er wordt uitgelijnd met de traphal. Terrassen op twee niveaus sluiten aan op de woning, zodat overal naar buiten gestapt kan worden. De woning kan weer ademen.

Troeven

Een décollage als kunsttechniek respecteert het bestaande, zonder angst om ermee aan de slag te gaan. Het gaat om behoud en koesteren, zonder verlamming. Dit project toont een vergaande uitwerking van deze houding. Het grondplan van de verdiepingen erboven vormt een stempel, maar geen keurslijf. Contouren worden gewaardeerd en gebruikt om zones te vormen, of ze worden verwijderd door duidelijke structuren. Een tongewelf met tegels blijft behouden, terwijl een naastliggende houten vloer een meter hoger wordt geplaatst om licht en contact door te laten. Zo wordt een bestaand raam een deur naar een terras. Een verborgen tongewelf wordt zichtbaar door een dwarse doorsnede. Afgekapte muren behouden hun textuur en worden gekaleid, behalve een lambriseringsplint. Er wordt geleerd van het oude en iets nieuws toegevoegd. Geen revolutie, maar een doordachte en genuanceerde evolutie.