Patiowoning

Deze woning werd gebouwd in 1908 als centrale woning in een reeks van 5. Het hoofdgebouw werd met respect voor het verleden verbouwd. De oorspronkelijke ruimte-indeling bleef bestaan. Maar de typische achteraf aangebouwde achterbouw met keuken en badkamer werd gesloopt. Zo kwam ruimte vrij om een lichte tuinkamer te voorzien volgens een eenvoudig en uitgepuurd concept: een bouwpakket van horizontale en verticale vlakken. Het nieuwe volume wordt gestructureerd door 3 identieke schuiframen die afhankelijk van hun positie andere ruimtes definiëren. In combinatie met de gordijnen ontstaan ontelbare configuraties.

Troeven

Het ontwerp is meer dan een uitgepuurd spel van verhoudingen. Het is een visie op het tijdelijk innemen van ruimte in de stad. Verder bouwen op een bestaand gegeven met omkeerbare ingrepen. De aangetaste achterbouw werd gesloopt om plaats te maken voor experiment. Een karakteristieke dynamische architectuur die zeer specifiek is en eigen aan de gebruikers. Een wit canvas dat flexibel wordt ingevuld en in dialoog treed met het oude gedeelte. Dynamisch en reflecterend. Een lichte 'tijdelijke' tuinkamer waar je 's avonds en in het weekend kan vertoeven. Die akoestisch en thermisch kan worden afgesloten met zware gordijnen. De lichtheid zit in detaillering en materiaalopbouw.