Woning Soberrijk

Een ondiepe lap grond, specifieke bouwvoorschriften en een zeer beperkt budget vormden de krijtlijnen voor dit bijzondere project. Ondanks de uitdagingen, haalt het resultaat het maximale uit de weinige middelen die er zijn. De noodzakelijke sobere vormgeving en enkele strategische ingrepen brengen ruimtelijke luxe in het verder compacte huis. Het dak van de keuken plooit omhoog langs een schuine balk om zo een persoonshoge verbinding tussen keuken beneden en leefruimte boven te maken. Zo begroet je vanop de mezzanine de mensen die thuiskomen, en verwelkom je vanuit de keuken de zuiderzon die in de tussenseizoenen tot achteraan het perceel binnenvalt, doorheen het grote zitraam aan de voorgevel. Het dak van het hoofdvolume heeft twee puntgevels, één vooraan en één opzij. In de hoek tussen de twee is volume weggesneden, een inpandig terrasje dat licht en zicht biedt vanuit de bovenste bureauverdieping.

Troeven

Het krappe budget dwong tot een experimentele aanpak: zichtbare isolerende stenen van vijftig centimeter dik vormen de massieve buitenmuren, er zijn zichtbare houten balken in de keuken en zichtbare betonnen predallen op de andere verdiepingen. Het huis toont zich vanbinnen en vanbuiten eenvoudig. De bewoners houden van mooie tweedehandse dingen en deinsden niet terug voor sterk doorgedreven zelfbouw en circulariteit. Er werd gezocht naar recuperatiespullen. Stenen van een beëindigde reeks werden gebruikt voor de plint van het huis en ‘overstock’ metalen golfplaten voor alles erboven. Deuren uit een Brusselse bank, een restproductie vloertegels van een kunstwerk, een roze spoelbak uit een fabriek... Sanitaire toestellen en meubels geven kleur aan de sobere architectuur. De tuin was er al eerder, en het huis is er nu ook. Het toont zich fier in al zijn eigenheid.